De Duitsers zouden heel graag de Spaanse minister van Financiën Luis de Guindos zien als de volgende voorzitter van de eurogroep. Maar dankzij Franse en Italiaanse steun zou minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem misschien toch kunnen blijven.

Het kabinet denkt volgens NRC Handelblad dat Jeroen Dijsselbloem voorzitter van de eurogroep kan blijven. De Nederlandse minister van Financiën, die zich vandaag ook officieel kandidaat stelde, zou voldoende steun genieten onder de 18 eurolanden om ook komende 2,5 jaar de raad van ministers van Financiën van de eurozone voor te zitten.

Als het de PvdA’er zou lukken om zijn functie te behouden, is dat verrassend. Duitsland heeft namelijk eerder in het openbaar laten weten heel graag Dijsselbloems Spaanse collega aan het roer van de eurogroep te willen zien.

De Franse president Hollande en de Italiaanse premier Renzi lijken echter  niet mee te gaan in de Duitse voorkeur voor De Guindos.

Waarom Duitsland de Spanjaard wil

Waarom willen de Duitsers zo graag De Guindos in plaats van Dijsselbloem aan het hoofd van de eurogroep zien? Je zou toch verwachten dat Duitsland de voorkeur heeft voor een Noord-Europese kandidaat uit een land dat traditioneel de Duitse monetaire politiek trouw steunt.

De reden is gek genoeg waarschijnlijk dat De Guindos mogelijk nog strenger voor de Grieken zal zijn dan Dijsselbloem. De conservatieve Spanjaard heeft zich de afgelopen maanden ontpopt als een van de grootste criticasters van de Griekse regering en zich mordicus tegen al te grote concessies gekeerd.

De belangrijkste reden is dat de partij van De Guindos in Spanje zelf te maken heeft met een radicaal-linkse oppositie van de nieuwe partij Podemos. Podemos spiegelt zich graag aan Syriza, de partij van de Griekse premier Tsipras.

Mocht Griekenland veel gedaan krijgen in Brussel, dan zal Podemos roepen dat de Spaanse regering ten onrechte vasthoudt aan de door Brussel opgelegde strenge bezuinigingen. En dat zal wel eens het einde kunnen betekenen van de regering van de Partido Popular, de partij van De Guindos.

Dat De Guindos zich als een Spaanse havik heeft ontpopt, zou ook verklaren waarom Frankrijk en Italië liever Dijsselbloem hebben. Die landen hebben een wat soepelere houding aangenomen tegenover Athene en zitten niet te wachten op een eurogroepvoorzitter die zich nog harder opstelt.

Omdat Dijsselbloem op zichzelf wel acceptabel lijkt voor Berlijn, lijken de kansen voor zijn herbenoeming stukken groter. De Nederlandse regering zou volgens NRC zelfs denken dat de herbenoeming van Dijsselbloem in twee weken rond is. Zijn termijn loopt op 21 juli af.

Vast voorzitterschap eurogroep

Op de achtergrond speelt ook nog de discussie over een vaste voorzitter voor de eurogroep. In de huidige opzet is de voorzitter van de club van ministers van Financiën in de regel één van de nationale ministers. In 2013 spraken zowel Duitsland als Frankrijk zich uit voor een vaste voorzitter. Nederland is daar tegen.

De Franse president Hollande heeft sinds 2013 vastgehouden aan de wens voor een permanente voorzitter, maar Duitsland heeft zich daar recent niet meer over uitgelaten.

Als er géén vaste voorzitter van de eurogroep komt, zijn zowel De Guindos als Dijsselbloem kwetsbaar. De Spanjaard De Guindos kan zijn post als minister van Financiën wel eens verliezen, als de Partido Popular dit najaar slecht scoort in de Spaanse verkiezingen. Maar hetzelfde geldt voor Dijsselbloem bij de Nederlandse parlementsverkiezingen van 2016.

Formeel is er overigens geen eis dat de voorzitter van de eurogroep gedurende zijn hele termijn van 2,5 jaar minister van Financiën is. Dat is alleen noodzakelijk op het moment van de benoeming, als de voorzitter uit de leden van de eurogroep wordt gekozen.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl